Güneş Ve Fırtına

Karanlık madde ve enerjinin evrenin ortalama %96’sını oluşturduğu var sayılıyor; ama bu sadece bilimsel ve kozmolojik bir sonuç. Gerçek varlığıyla ilgili herhangi bir işaret ortaya çıkarılmamış olmasına rağmen, sonuçta hiçbir anlama getiremediğimiz karanlık madde evrenimizin kütlesinin çoğunluğunu oluşturan gözlenmeyen madde olarak oyuna giriyor.

Ve şimdi, Yunanistan’daki Patras Üniversitesi’nden Konstantin Zioutas tarafından yönlendirilen yeni bir çalışma, güneş fırtınalarına karanlık madde parçacıklarının neden olduğu olasılığını işaret ediyor (eğer gerçekten varsalar).

1977’de Peccei-Quinn teorisinde güçlü-CP problemini, yani neden maddenin anti-maddeye göre baskın olduğunu çözmek için ilk girişimde, aksiyonların doğru olduğu var sayılmıştı. Teori, aksiyonların bir yıldızın derinliklerinde üretilebileceğini ve dışarıya doğru hareket ederlerken, manyetik alanlarla etkileşime girebileceğini ortaya koymuştu. Bu etkileşimler teorik olarak bizim tanık olduğumuz bazı güneş fırtınaları üretmek zorunda.

Fizikçiler aslen bu aksiyon-oluşumlu güneş fırtınalarının aksiyonların bazı kesin özellikler sergilemeleri gerektiğini tahmin etmişti. Örneğin, güneş fırtınaları sırasındaki parlamaların X-ışını protonlarının hızlı bir şekilde güneşten ötelere gitmesini kuramsallaştırmışlardı; ancak bu teori, protonların bütün açılardan geldiği görülünce eleştirilere maruz kaldı.

Konstantin Zioutas’ın yeni araştırması neden protonların çoklu yönlere dağıldıklarına açıklama getiriyor. Zioutas’ın takımı aksiyonlar tarafından üretilen ilk X-ışınlarının çevredeki maddelerin iyonlaştırılmasını ve ardından diğer X-ışınlarının dağılmasını zorlamak için elektronların serbest bırakılmasını durdurduğuna inanıyor.

Araştırmacılar parlamaların ileriki çalışmalarında, parlamaların ne kadar büyüklükte olduklarını ve güneş içersinde ne kadar derinlerde oluştuğunu deşifre edebileceklerine inanıyorlar. Bu veriyle, kozmolojistler aksiyonlarından oluşan karanlık maddenin yüzde kaç olduğunu ve WIMPs olarak bilinen parçacıklar gibi diğer parçacıklara ne kadar yer bırakılmasını öğrenmelerine izin verecek olan erken evrende ne kadar parlama üretildiğini tahmin edebilirler