JAPONLARIN SENİ SEVİYORUM DİYEMEDİKLERİNİ BİLİYOR MUYDUNUZ?

Fasulye tanelerinin üzerine lazerle 'seni seviyorum' lafını kazıyorlarmış.
Nemli toprağa gömülmüş fasulyeyi alıp uygun gördüğünüz kişiye hediye ediyormuşsunuz.
Beş gün sonra fasulye filizlendiğinde de ortaya 'seni seviyorum' yazısı çıkıyormuş.
Bu haliyle de elbette haber değeri var ama bir malumatı eklersem sanırım daha da ilginç hale gelecek.
Böyle bir ürünü Fransız yahut Brezilyalı bir firma da üretebilirdi.
Sonuçta, aşk meşk filan evrensel meseleler.
Fakat 'seni seviyorum' diyen fasulyelerin Japonya'da satışa çıkması gayet anlamlı.
Çünkü orada çiftler birbirlerine asla 'seni seviyorum' demiyormuş!
'Hiç öyle şey olur mu yahu?' tepkisi verdiyseniz yerden göğe haklısınız.
İlk duyduğumda bana da inanılmaz gelmişti.
Ama bizzat Japonlar'a doğrulattığım için, 'vallahi de, billahi de, tillahi de demiyorlarmış' diye yemin
bile edebilirim.
Tabii ki de Japonya'da 'seni seviyorum' demeyi yasaklayan bir kanun yok.
Hatta 'aşk'a karşılık gelen 'koi' diye bir sözcük de varmış.
Ancak kimse bunu kullanmıyormuş!
Bir Japon, aşkından ölse dahi en fazla 'suki desu' diyormuş. Yani, 'senden hoşlanıyorum'.
Onlara göre bunun nedeni, 'sevginin kelimelerle değil,davranışlarla ifade edilmesi gerektiğine inanmaları' imiş.
Hadi bunu çok güzel açıklamışlar. Kulağa bayağı hoşgeliyor.
Peki Japonca'da 'canım, cicim, hayatım,tatlım, meleğim' gibisinden sevgi sözcüklerinin hiç
olmamasına ne diyorsunuz?
'Seni seviyorum'u geçtik, kimse kimseye 'kınalı kuzum'da demiyormuş yani!
Evli çiftler birbirlerine, çocukları olana kadar ''ano ne!'' (hey!), çocuklardan sonra, ''okaasan'' (anne) ve
''otoosan'' (baba), torun torba sahibi olduklarında ise, 'oi!' (hey sen!) diye hitap ediyorlarmış.
Bu konular için deniyor ki, Japonlar ask ilişkilerinde çok kör topal ilerliyor.
Yeni nesil aşmak istese de gelenekler önlerinde Beton Bayram olarak dikiliyor.
Onlar da çaresiz boyun eğiyor. Böyle gelmiş,böyle gidiyor.
Velhasılı kelam, Japonlar'ın 'seni seviyorum' diyen fasulyeleri aslında toplumsal bir ihtiyacın
itelemesinin sonucu.
Çok isteseler bile alışkın olmadıkları için 'seni seviyorum' demeyi tuhaf buluyorlar.
Kültürleri bu cümleyi hayatlarına almaya izin vermiyor.
Onlar da problemi fasulye desteğiyle çözmeye çalışıyorlar işte.
Açıkçası, ben bunları öğrendiğimde direkt, 'Ne mutlu Türküm diyene' demiştim!
Madem Türküz, doğruyuz, şanslıyız, o halde hadi şu Japonlar'a hava atalım.
Lütfen şimdi yerinizden kalkın yahut telefona elinizi atın ve sevginizi hak eden birine, 'Seni seviyorum' deyin.

Eğer Bi Kısıtlamadan Dolayı İse Saçma Bir Durum Tabiki Ama Eğer Duygusal Bir Durum Söz Konusu İse bence GERÇEKTEN ÇOK ASİLLER !

Bide Şu Oİ! olayı var onu ben sadece dazlakların bir akımı olarak biliyodum demekki japonlarda da varmış...

Paylaşım İçin Saol İlginç Bir Konu Açıkcası ama bilmekte fayda var kesinlikle...

asiller derken neyi kastettin anlamadım evet değişki bir düşünce ama seni seviyorum canım cicim gibi sözler içten gelen ve çok sevilen birine söylenebilen sözler yani sevgiyi içten hisseden bir insan bunu diyebilir
ha sadece lafta söyleyenler var tabiki içinden hissemeyipte onlar bu konuya söz konusu bile
olamazlar bu konu sevgiyi içten hissedenler için anlam taşır diye düşünüyorum

sevdiğini söylememek asillik değildir bence söyleyememek asilliktir bunlar SÖYLEMİYORLAR MIŞ
tabi bu yazıdan bildiğim kadarıyla

bilge demiş ki:: sevdiğini söylememek asillik değildir bence söyleyememek asilliktir bunlar SÖYLEMİYORLAR MIŞ
tabi bu yazıdan bildiğim kadarıyla