Bir varmış bir yokmuş.Bakmışsın zaman akıp geçmiş,büyümüşsün ee boyunda uzamış ama yüreğin hep aynı kalmış yeri gelmiş kaybolmuş kocaman bedeninde ama inatla aynı atmaya devam etmiş.Gün gelmiş mutlulukların,sevinçlerin,üzüntülerin olmuş.Hayallerin bir bir kalp kırıklıklarına yer vermiş.yeri gelmiş hayallerin özlemlerin olmuş.özlemişsin evet hemde öylesine özlemişsinki...ama o hissetmemiş bile belkide en çok bu yaralamış yüreğini.seni haketmediğini sanmışsın,kızmışsın,sildim unuttum demişsin.evet dudakların söylemiş tüm bunları ama ya yüreğin...o inat etmiş,direnmiş.küçücük olmasına karşın savaşmış seninle.sonunda yenik düşmüşsün.evet kalbin kazanmış mücadeleyi.bi ümit sarılmış yine ona ama yanılgının en büyüğünü işte o zaman yaşamış,uğruna mücadele ettiği kalp dönüp bakmamış bile yüzüne,avutmuş başkalarının kollarında kendini,hatırlamamış bile onu,unutmuş,sende kimdin demiş.hatırlayıncada haa evet çocukluktu herşey demiş oysaki bilmemiş en saf en güzel olanınçocukluk olduğunu...bizimki almış cevabını arkasına baka baka dönmüş kendi kabuğuna.Küsmüş kendince ama aptallık bu ya devam etmiş gizliden gizliye sevmeye,beklemiş herşeye rağmen,inanmış inandırmış kendini döneceğine,sevmiş,ilk kez sevmiş çok sevmiş,en sonunda böyle olmayacağını,dayanamayacağını anlamış.almış başını toplamış bavulunu kilitlemiş gitmiş kapısını...işte ogün bugündür yetim bu beden;yoksun,hem kalbinden hem senden...
20.04.2009
20:12